به نقل از «آنا»

موسیقی نواحی ایران پتانسیل جهانی شدن دارد/ نباید اجازه دهیم نسل جدید با اشعار کلاسیک این سرزمین غریبه شود

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۰۸۱۱۳

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، پوریا متابعان از سال ۱۳۸۵ در بخش ترانه و ملودی کار خود را آغاز کرد و از سال ۱۳۹۰ تنظیم و میکس را به صورت حرفه‌ای شروع کرد. وی سابقه همکاری با هنرمندانی، چون بابک جهانبخش، پویا نیک پور، مهدی مقدم، کامران عطا، سعید عرب، ناصر زینعلی و... دارد. همچنین  آهنگسازی و خوانندگی دو تیتراژ برنامه «چند درجه» را نیز به عهده داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این آهنگساز گفت‌وگویی انجام دادیم که از نظرتان می‌گذرد:

در حال حاضر مشغول چه فعالیت هنری هستید؟

در حال حاضر مشغول ساخت اولین آلبوم رسمی هادی حاجیلو که با همکاری آوای هنر به زودی منتشر می‌شود، هستم. این آلبوم فضای پاپ ـ سنتی دارد و در تلاش هستیم که بتوانیم هر چه زودتر برای اجرا‌های زنده آماده شویم، زیرا این خواننده همزمان با انتشار این اثر قرار است به صحنه رود. آهنگسازی تمامی قطعات به عهده من بوده است.

همچنین آلبوم تلفیقی از آثار خیلی قدیمی موسیقی با سبک لوفای آماده کردم که از طریق دیجیتال پلتفرم‌ها به زودی منتشر می‌شود. همکاری‌های زیاد دیگری هم دارم که به زودی منتشر و در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

اگر موسیقی اصیل ایرانی با موسیقی پاپ تلفیق شود مخاطب چقدر با آن ارتباط برقرار می‌کند؟

استفاده از موسیقی اصیل ایرانی و موسیقی نواحی می‌تواند مخاطب را بیش از پیش با موسیقی آشتی دهد. اما نباید از این نکته غافل شد که این تلفیق نیازمند تخصص بیشتر، صرف زمان بیشتر، استفاده از ساز‌های بیشتر و در مواردی نیازمند تحقیق است. ما نیاز داریم که بتوانیم برای هنرمندان این عرصه شرایطی را فراهم کنیم که بتوانند سمت تلفیق روند و این‌ها فقط در حد حرف باقی نماند. من همیشه می‌گویم که موسیقی نواحی ما پتانسیل این را دارد که جهانی شود، اما متاسفانه موانعی سر راه است. دوست دارم بتوانیم از تمام ظرفیت‌های موسیقی و استعداد‌های موجود بهره کافی را ببریم و مطمئنم با مساعدت مسئولین این اتفاق زودتر و بهتر شکل خواهد گرفت.

چگونه می‌توان موسیقی پاپ را تقویت کرد؟

بسیاری از کارشناسان و اهل فن امروز از وضعیت جاری در کلام و موسیقی پاپ و حتی لحن خواندن خوانندگان آن گله‌مند هستند. اما چاره چیست؟ آیا محدود کردن دایره مجوز چه در کلام و چه در موسیقی راه حل منطقی محسوب می‌شود؟ اولین و کاربردی‌ترین راه حل به نظر من تشویق به تلفیق و الهام از موسیقی نواحی ایران است. سرتاسر ایران زیبا پر از نغمه‌های زیبا و بدیع است که جا دارد به شکل صحیح و حرفه‌ای با موسیقی امروز ما ترکیب شود. شاید بتوان مثال‌هایی معدود برای این نوع تلفیق ذکر کرد، اما قبول کنید آن طور که باید و شاید این اتفاق نیفتاده است.

دومین راه حل تلفیق از موسیقی اصیل سنتی دستگاهی ایران با موسیقی پاپ است. اگر ما به این نوع تلفیق بها دهیم نه تنها در خواندن خواننده‌ها تاثیر مثبت خواهیم دید بلکه کلیت اثر تا حدود زیادی از ابتذال دور خواهد ماند. سوم استفاده از ساز‌های زنده و ارکستر در موسیقی پاپ است. امری که ضروری به نظر می‌رسد.

درست است نمی‌توان در مقابل موسیقی الکترونیک ایستاد، اما باید در نظر داشت که موسیقی با ارکستراسیون را خیلی سخت‌تر می‌توان به بیراهه برد. چهارمین مورد تشویق به بیداری کلام کلاسیک در موسیقی روز است. نباید اجازه دهیم نسل جدید بیش از این با اشعار کلاسیک این سرزمین غریبه شود. بهترین راه برای نشان دادن این زیبایی استفاده از این کلام در پاپ امروزی است. در پایان فکر می‌کنم می‌شود با طرح‌های تشویقی برای استفاده از عناصر ذکر شده رنگ بهتری به بازار موسیقی داد. امید به روزی که نغمه‌هایی اصیل این سرزمین را دوباره بر صحنه کنسرت‌ها بشنویم.

آیا موسیقی نواحی ما می‌تواند در موسیقی روز دنیا جا داشته باشد و مخاطب عام هم فارسی زبان و هم غیر فارسی زبان را جذب کند؟

قطعا موسیقی نواحی ایران این توانایی را دارد. ما می‌توانیم علاوه بر استفاده از ساز‌های سنتی و گوشه‌های دلنشین موسیقی اصیل مان در موسیقی الکترونیک روز، ریتم‌های متفاوت موسیقی‌مان را نیز به عنوان بخشی از زیبایی‌ها و فرهنگ غنی ایران به تمام جهان نشان دهیم. جالب است بدانید مثال‌هایی هست که خارجی‌ها از موسیقی اصیل ایران الهام گرفته‌اند، اما هنوز آن طور که باید و شاید خودمان این کار‌ها را انجام ندادیم.

به نظر شما آیا از موسیقی می‌توان به عنوان یک موضوع برای صادرات فرهنگی استفاده کرد؟

البته که همین طور است. کشور کره جنوبی یک نمونه موفق در این زمینه محسوب می‌شود. این کشور به وسیله k-pop  توانست مخاطبین بیشماری در سر تا سر دنیا جذب کند و به وسیله  موسیقی و سینما تاثیر فرهنگی خود را در سر تا سر دنیا به شکل محسوسی شکل دهد.

مطمئن باشید فرهنگ ما اگر ظرفیت بیشتری نداشته باشد ظرفیتش کمتر نیست. این موضوع نیاز به سرمایه و حمایت دارد تا این مسیر به بهترین صورت طی شود.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: موسیقی خواننده و آهنگساز آهنگسازی آلبوم موسیقی سنتی پاپ موسیقی نواحی موسیقی اصیل موسیقی پاپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۰۸۱۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آواز قوی ژان لوک گدار و هفتاد سالگی «هفت سامورایی» در کن کلاسیک

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، بخش کلاسیک‌های کن، با نمایش فیلم‌های منتخب جشنواره به بزرگان سینما ادای احترام می‌کند و سالگردها را گرامی می‌دارد.

برنامه کامل کلاسیک‌های کن ۲۰۲۴ چنین است:

جشن صدمین سالگرد کلمبیا پیکچرز

«گیلدا» چارلز ویدور، ۱۹۴۶، آمریکا

پس از ترمیم این فیلم ۳۵ میلی‌متری و بازیابی تصاویر فیلم به صورت دیجیتال و ترمیم صدای آن همراه با تصحیح رنگ، اکران آن با حضور تام روتمن، رییس هیات مدیره و مدیر عامل گروه سونی پیکچرز اینترتینمنت موشن پیکچر انجام می‌شود.

گرامیداشت چهلمین سالگرد «پاریس، تگزاس» اثر ویم وندرس

فیلم «پاریس، تگزاس» ویم وندرس، ۱۹۸۴، آلمان غربی / فرانسه

فیلم برنده نخل طلای ۱۹۸۴ با ترمیم به روش 4k با حضور ویم وندرس اکران می شود.

«قرن کوستا-گاوراس» - حقیقت انقلابی است - اعترافات

به کارگردانی یانیک کرگوگ، فیلمنامه ادوی پلنل، محصول ۲۰۲۴، فرانسه

این فیلم یکی از ۱۰ قسمت مجموعه مستند «قرن کوستا-گاوراس» است که به تاریخچه فیلم «اعترافات» ساخته ۱۹۷۰ این کارگردان اختصاص دارد. نمایش با حضور کوستا گاوراس، ادوی پلنل و یانیک کرگوت صورت می‌گیرد.

آخرین فیلم ژان لوک گدار

«سناریوها» ژان لوک گدار / ۲۰۲۴، ۱۸ دقیقه و ۳۴ دقیقه، فرانسه / ژاپن

این فیلم با همکاری آرته فرانسه تولید شده و «سناریوها» عنوانی است که ژان لوک گدار برای آخرین فیلم خود در ۱۸ دقیقه انتخاب کرد. این فیلم به معنای واقعی کلمه یک روز قبل از مرگ داوطلبانه وی ساخته شد. علاوه بر این، ژان لوک گدار یک فیلم ۳۴ دقیقه‌ای هم ضبط کرد که در آن، با ترکیب تصاویر ثابت و متحرک، در نیمه راه بین خواندن و دیدن، پروژه خود برای ساخت «سناریوها» را در آن ترسیم کرد. اکران با حضور فابریس آرانو دستیار ژان لوک گدار و میترا فراهانی تهیه کننده انجام می‌شود.

هفتادمین سالگرد تولد هفت سامورایی

«هفت سامورایی» آکیرا کوروساوا

۱۹۵۴، ۳:۲۷ ساعت، ژاپن

فیلم ترمیم شده به صورت دیجیتالی توسط توهو، برای گرامیداشت هفتادمین سالگرد ساخته شدن این فیلم با حضور شیون کوماتسو از توهو نمایش داده می شود.

آثار کامل فردریک وایزمن

«نظم و قانون» فردریک وایزمن، ۱۹۶۹، آمریکا

ترمیم و نمایش فیلم توسط زیپورا فیلمز با همکاری استیون اسپیلبرگ، با مشارکت کتابخانه کنگره انجام شده و اکران با حضور فردریک وایزمن انجام می‌شود.

«سال‌های زوال» ریموند دیپاردون

۱۹۸۴، فرانسه

ارایه فیلم ترمیم شده با کیفیت 4K زیر نظر کلودین نوگارت و ریموند دپاردون با حضور کلودین نوگارت و ریموند دپاردون صورت می‌گیرد.

تجلیل لوسی بارتو، تهیه کننده

«خداحافظ برزیل» کارلوس دیگس / ۱۹۷۰، برزیل

گرامیداشت شصتمین سالگرد «چترهای شربورگ» ژاک دمی

«چترهای شربورگ» ژاک دمی / ۱۹۶۴، فرانسه

ترمیم فیلم برنده نخل طلای ۱۹۶۴ و نمایش آن با حضور روزالی واردا-دمی و متیو دمی.

«ژاک دمی، رز و نوآر»

فلورانس پلاتارتس / ۲۰۲۴، فرانسه

نمایش با حضور فلورانس پلاتارتس و فردریک بونو (فیلمنامه نویس).

مستند «فی»

لوران بوزرو / ۲۰۲۴، آمریکا

اولین مستند بلند درباره فی داناوی بازیگر سرشناس که در آن درباره حرفه خود صحبت می‌کند و از نقش آفرینی‌هایش در «بانی و کلاید»، «محله چینی ها» و «شبکه» می‌گوید. پسرش لیام، همکاران و دوستانش مانند شارون استون، میکی رورک، جیمز گری و بسیاری دیگر در این فیلم درباره وی صحبت کرده اند. اکران با حضور فی داناوی و لوران بوزرو انجام می شود.

«مرد ایده جیم هنسون»

ران هاوارد / ۲۰۲۴، آمریکا

یک مستند تلویزیونی از دیزنی درباره آنچه در ذهن جیم هنسون، رویاپرداز خلاق می‌گذرد و از سال‌های اولیه‌اش به عنوان عروسک‌گردان در تلویزیون محلی تا موفقیت جهانی «سسامی استریت» و «ماپت شو» را دربرمی‌گیرد. ران هاوارد، کارگردان برنده اسکار، با دسترسی بی‌سابقه‌ای به آرشیو شخصی جیم، نگاهی جذاب و روشنگر به مرد پیچیده‌ای ارایه کرده است که تخیلش الهام‌بخش جهان است. فیلم با حضور ران هاوارد اکران می‌شود.

یکی از چهره‌های کلیدی سینمای کره

«راه رفتن در فیلم»

لیانگ کیم / ۲۰۲۴، کره جنوبی

پرتره یکی از چهره‌های کلیدی در ظهور سینمای کره؛ کیم دونگ هو، بنیانگذار جشنواره بین‌المللی فیلم بوسان در این فیلم ارایه می‌شود و به شرح فداکاری و خلاقیت او در خدمت به سینما می‌پردازد و می پرسد: چگونه یک مقام عالی رتبه عاشق سینما شد؟ فیلم با حضور دونگ هو کیم و لیانگ کیم اکران می‌شود.

«ژاک روزیه، از یک موج به موج دیگر»

امانوئل بارنو / ۲۰۲۴، فرانسه

فیلمی از سفر خشن و مستقل یک فیلمساز در آشفتگی همیشگی که همواره مورد تحسین هم‌دوره‌ای‌ها و منتقدان بوده است. با حضور امانوئل بارنو نمایش داده می‌شود.

تصویری دیگر از الیزابت تیلور

«الیزابت تیلور: نوارهای گمشده»

نانت برستاین / ۲۰۲۴، آمریکا

به لطف دسترسی به آرشیو شخصی الیزابت تیلور و ۷۰ ساعت فیلم‌های صمیمی ضبط شده که تازه کشف شده، بازیگری چنان دوباره دیده می‌شود که به دور از تصویر عمومی از خود است. نمایش با حضور نانت برستاین انجام می‌شود.

آخرین روزهای فرانسوا تروفو

«فرانسوا تروفو، سناریوی زندگی من»

دیوید تبول / ۲۰۲۴، فرانسه

فرانسوا تروفو در اواخر عمرش که به شدت بیمار بود به همسر سابقش مادلین مورگنسترن پناه برد و او سعی کرد وی را با وجود رنج طولانی‌اش مشغول نگه دارد. این فیلمساز به دوستش کلود دو گیورای اعتماد کرد و قصد داشت زندگی نامه خود را بنویسد، اما چون خیلی ضعیف شده بود، پروژه را رها کرد. این فیلم بخشی از این داستان نهایی را فاش می‌کند. اکران با حضور دیوید تبول و سرژ توبیانا (فیلمنامه نویس) انجام می‌شود.

«روزی روزگاری میشل لگراند»

دیوید هرتسوگ دسیتس / ۲۰۲۴، فرانسه

میشل لگراند نوازنده جاز و آهنگساز خارق‌العاده، سازنده آهنگ‌های مهمی در تاریخ سینما است، از جمله فیلم‌های ژاک دمی، به ویژه «چترهای شربورگ» که شصتمین سالگرد آن در کن برگزار می شود. این فیلم با استفاده از آرشیوها و حساب های شخصی که قبلاً دیده نشده بود، به زندگی وی اختصاص یافته و موسیقی و زندگی حرفه‌ای یک استاد را تصویر می‌کند. نمایش با حضور کارگردان انجام می‌شود.

نمایش فیلم‌های ترمیم شده

«سیلی زدن به هیولا در صفحه یک» مارکو بلوکیو / ۱۹۷۲، ایتالیا / فرانسه

«بزرگراه شوگرلند» استیون اسپیلبرگ / ۱۹۷۴، آمریکا

«کمپ تیاروی» عثمان سمبنه و تیرنو فاتی سو / ۱۹۸۸، سنگال / الجزایر / تونس

«ارتش سایه ها» ژان پیر ملویل / ۱۹۶۹، فرانسه

«جانی اسلحه‌اش را گرفت» دالتون ترامبو / ۱۹۷۱، آمریکا

«روزورا در ساعت ۱۰» ماریو سوفیچی / ۱۹۵۸، آرژانتین

«تاسیو» مونتسیو آرمنداریز / ۱۹۸۴، اسپانیا

«رز دریا» ژاک دو بارونچلی / ۱۹۴۷، فرانسه

«بونا» لینو بروکا / ۱۹۸۰، فیلیپین

«مانتان» شیام بنگال / ۱۹۷۶، هند

«شانگهای بلوز» تسویی هارک / ۱۹۸۴، هنگ کنگ

«چهار شب یک رویاپرداز» روبر برسون / ۱۹۷۱، فرانسه / ایتالیا

فیلم افتتاحیه

«ناپلئون» آبل گانس (۱۹۲۷) فیلم افتتاحیه بخش کن کلاسیک

کد خبر 6089583